Art. 155 kodeksu postępowania administracyjnego (kpa) przewiduje, iż ostateczna decyzja administracyjna, na mocy której strona nabyła prawo, może być w każdym czasie, za zgodą strony, uchylona lub zmieniona przez organ administracji publicznej, który ją wydał, jeżeli przepisy szczególne nie sprzeciwiają się uchyleniu lub zmianie takiej decyzji i przemawia za tym interes społeczny lub słuszny interes strony.

Na gruncie wskazanego przepisu część orzecznictwa i doktryny formułuje wymóg zgodnie, z którym dokonanie zmiany ostatecznego rozstrzygnięcia jest możliwe wyłącznie w przypadku jeżeli zmianie nie uległ stan faktyczny i prawny, który był podstawą wydania pierwotnego rozstrzygnięcia.

W moim najnowszym artykule dowodzę, iż jest wręcz przeciwnie – to następcza zmiana stanu faktycznego i prawnego jest przesłanką do uruchomienia trybu zmiany decyzji w trybie art. 155 kpa.